Herseyin Tadi

Herşeyin Tadı...

herşeyin bir tadıydı bu tatsızlık,ömrümün virane kaldırımların dan saray yavrusu yalnızlıklarına taş atan deliler gibi...

bir yanı hep maviydi ,göklere aşık ve bir yani faniydi zaten doksan yaşında dopdonuk...

iç cidarlarına yapışmayıp da bana silkelenmek bile bırakmayan yalnızlık...
mevsimlerimde hep sonbahara aşık, yalnızlık...
kabul olan bedduam hayatıma , adı yalnızlık ...

nefesi kokan açlık gibi ucubeydi beynimde ama çepe çevre lanette olsa,bana bir ikilemdi ,çözülmeyi hiç beklemeyen...ve çözülemeyen.

ne kadar olsa da amaçsızdı,ne bir faide ne bir zarar vermedi,veresiye çalışıyordu hep bir gün ödersin gibi...ödenmeyeceğini bildiği için...ve ödenemediği için .Onun kanaati benim yaramdı,benim kremlerin onun tetikleyici bir diğeri için merdiven basamağı idi.Yalnızlık buram buram kendi dolu ve kendi gibi yaşayabilen ,kendi gibi nefes alabilen tek işlevimdi.

doğrusuda olmadı hiç ve her yalnışımdan bir zevk aldı...
her zevkimden de kendine pay...

İsmail ARIK